Zespół Ashermana – przyczyny, objawy metody leczenia

Zespół Ashermana to poważne schorzenie ginekologiczne, które charakteryzuje się powstawaniem blizn i zrostów w jamie macicy, zazwyczaj w wyniku uszkodzenia błony śluzowej – endometrium. Zrosty te mogą ograniczać objętość jamy macicy, zaburzać jej funkcje, a także prowadzić do problemów z zajściem w ciążę lub jej utrzymaniem.

Choć schorzenie to występuje rzadziej niż inne problemy ginekologiczne, ma szczególny wpływ na zdrowie reprodukcyjne i jakość życia kobiet. Co więcej, zespół Ashermana ma charakter jatrogenny – oznacza to, że jego przyczyną są zazwyczaj wcześniejsze zabiegi medyczne.

Przyczyny zespołu Ashermana

Zespół Ashermana najczęściej rozwija się jako następstwo działań medycznych, które – choć czasami konieczne – niosą ryzyko uszkodzenia endometrium. Oto najczęstsze przyczyny:

  1. Łyżeczkowanie jamy macicy (abrazja):
    Jest to najczęstszy czynnik ryzyka. Łyżeczkowanie stosuje się między innymi po poronieniu, porodzie czy zabiegach przerywania ciąży. Wielokrotne procedury tego typu lub ich wykonywanie w krótkim odstępie czasu mogą prowadzić do uszkodzenia błony śluzowej i powstawania blizn.
  2. Powikłania poporodowe:
    Zatrzymanie fragmentów łożyska lub trudności z jego oddzieleniem podczas porodu może prowadzić do uszkodzeń endometrium. Ryzyko wzrasta, jeśli dochodzi do infekcji wewnątrzmacicznych.
  3. Zabiegi histeroskopowe:
    Usuwanie polipów, mięśniaków czy przegrody macicy, choć często mniej inwazyjne niż klasyczne abrazje, także niesie za sobą ryzyko powstawania zrostów.
  4. Ciężkie infekcje macicy:
    Zapalenie błony śluzowej macicy, szczególnie w wyniku powikłań po porodzie czy poronieniu, może prowadzić do bliznowacenia.
  5. Radioterapia i leczenie onkologiczne:
    Radioterapia obszaru miednicy oraz inne formy leczenia przeciwnowotworowego mogą uszkodzić endometrium, prowadząc do zrostów.

Jak zapobiegać zespołowi Ashermana?

Ze względu na jatrogenny charakter zespołu Ashermana profilaktyka opiera się przede wszystkim na odpowiedzialnym podejściu do interwencji medycznych oraz świadomej współpracy pacjentki z lekarzem.

  1. Świadome uczestnictwo w decyzjach medycznych
    Zalecenia lekarskie są kluczowe, jednak pacjentka powinna zadawać pytania o celowość procedury:
  • Czy istnieją mniej inwazyjne alternatywy?
  • Jakie są ryzyka i korzyści wynikające z zabiegu?
  • Jak lekarz zapobiegnie powikłaniom, takim jak zrosty?
  1. Nowoczesne podejście do zabiegów ginekologicznych
    Współczesna medycyna oferuje mniej inwazyjne metody, takie jak histeroskopia zamiast klasycznej abrazji. 
  2. Środki zapobiegające zrostom po zabiegach
    Jeśli zabieg jest konieczny, warto upewnić się, że lekarz planuje zastosowanie:
  • Wkładek wewnątrzmacicznych lub baloników, które zapobiegają sklejaniu się ścian macicy.
  • Żeli antyzrostowych, które zmniejszają ryzyko bliznowacenia.
  • Estrogenów wspomagających regenerację endometrium.

Objawy zespołu Ashermana

Zespół Ashermana może objawiać się w różny sposób, w zależności od rozległości zrostów. Najczęstsze symptomy to:

  1. Zaburzenia miesiączkowania:
  • Skąpe miesiączki (hypomenorrhea) lub całkowity ich brak (amenorrhea).
  • Bolesne miesiączki z powodu zablokowania odpływu krwi menstruacyjnej.
  1. Problemy z płodnością:
  • Trudności z zajściem w ciążę.
  • Nawracające poronienia, zwłaszcza we wczesnym etapie ciąży.
  1. Bóle podbrzusza:
  • Mogą występować przewlekle lub podczas menstruacji.

Diagnostyka zespołu Ashermana

Precyzyjna diagnostyka jest kluczowa w określeniu stopnia zaawansowania choroby oraz wyborze właściwego leczenia. Najważniejsze metody obejmują:

  • Histeroskopia diagnostyczna to złoty standard diagnostyki, umożliwiający bezpośrednią ocenę jamy macicy.
  • Histerosalpingografia (HSG)  to badanie rentgenowskie, które pozwala zobrazować kształt jamy macicy i drożność jajowodów.
  • USG 3D to wysokiej jakości ultrasonografia, która umożliwia ocenę strukturalną macicy.

Leczenie zespołu Ashermana

Leczenie zespołu Ashermana koncentruje się na usunięciu zrostów oraz zapobieganiu ich nawrotom. Główne metody to:

  1. Histeroskopia operacyjna:
    Najskuteczniejsza metoda usuwania zrostów. Zabieg może być powtarzany w kilku etapach w przypadku rozległych zmian.
  2. Środki zapobiegawcze:
    Po operacji stosuje się wkładki wewnątrzmaciczne, baloniki czy żele antyzrostowe, aby zmniejszyć ryzyko nawrotów.
  3. Terapia hormonalna:
    Estrogeny wspomagają regenerację endometrium i zapobiegają tworzeniu się kolejnych blizn.

Czy zespół Ashermana może nawracać?

Zespół Ashermana, niestety, cechuje się tendencją do nawrotów, szczególnie u pacjentek poddawanych kolejnym zabiegom chirurgicznym.

Czynniki zwiększające ryzyko nawrotów:

  • Rozległe zmiany przed leczeniem.
  • Brak odpowiedniej profilaktyki po zabiegu.
  • Kolejne procedury wewnątrzmaciczne.

Regularne kontrole, takie jak histeroskopia diagnostyczna, oraz stosowanie profilaktycznych środków zapobiegających zrostom mogą znacznie zmniejszyć to ryzyko.

FAQ – najczęściej zadawane pytania

Czy zespół Ashermana można wyleczyć całkowicie?
Tak, w wielu przypadkach leczenie chirurgiczne pozwala na usunięcie zrostów i przywrócenie funkcji macicy.

Czy zespół Ashermana zawsze prowadzi do niepłodności?
Nie, wiele kobiet odzyskuje zdolność do zajścia w ciążę po leczeniu.

Czy leczenie zespołu Ashermana jest bolesne?
Histeroskopia operacyjna i diagnostyczna są zazwyczaj wykonywane w znieczuleniu, dzięki czemu zabieg jest komfortowy dla pacjentki.

Jak zmniejszyć ryzyko nawrotów?
Regularne kontrole oraz stosowanie środków zapobiegających zrostom po operacji mogą znacznie zmniejszyć to ryzyko.

Czy mogę uniknąć zespołu Ashermana?
Nie zawsze, ale unikanie niepotrzebnych zabiegów chirurgicznych, stosowanie nowoczesnych metod i szybkie leczenie infekcji mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka.